Atiba'yı defansa çekip Sivok ile göbeği kursa, 4 yabancıyı defansta kullanmak zorunda kalacak ve ön alanda sosa-demba ba seçimini yapmak zorunda. Demba Ba'nın her haliyle, her zaman tehdit olduğu düşünüldüğünde ve ölü haliyle bile rakipten 2 yada 3 kişiyi nöbette tuttuğundan ondan vazgeçemeyiz. Sosa ise bel sakatlığı öncesi arz-ı endam ettiği tangocu maestro kimliğini tekrar kazanmış görünüyor son maçlarda, ondan da vazgeçemeyiz.
O zaman ne yapabilir Bilic? Bunu kestirmek gerçekten güç. Belki inadım inat diyecek ve son maçlardaki 4-4-2 ile maça çıkacak, belki de önce savunma diyerek sezonun büyük bölümünde tercih ettiği 4-2-3-1 ile maça çıkacak ve Sosa yada Demba Ba'dan birinden fedakarlık edecek.
Biz tabii ki kısıtlı yeteneklerimiz çerçevesinde fal bakmak yerine "ben olsam ne yapardım?" diyeceğiz. Kazanmak için doğru yer ve doğru zamanda risk almalı ve yaratıcılık sınırlarımızı zorlamalıyız. Amerikalı komedyen Milton Berle'nin dediği gibi “Şans kapıyı çalmıyorsa, belki de bir kapı yoktur. Bir kapı inşa edin.”
Ben olsam bu maçta Joker Olcay'ı savunmanın sağına çeker, Trabzonspor'un duran top etkinliğini göz önüne alarak da Atınç hamlesini düşünürdüm.
Peki, neden böyle bir kadro ve diziliş? çünkü bu kadro ve diziliş oyun içinde diziliş ve mantaliteyle oynama imkanı verebilir bize. Örneğin dizilişi aşağıdaki gibi 3-6-1 yaparak orta saha üstünlüğünü ele alabilir, hücuma yerleştiğimiz anlarda rakibin önlem alması için Demba Ba harici Sosa-Kerim Frei ve Gökhan Töre alternatifleriyle hücum zenginliği kazanabiliriz. Veli'den yoksun olan orta sahaya Joker Olcay koşu ve mücadele gücüyle ilaç olabilir. Tolgay ve Olcay orta sahadan, hücuma derinlemesine paslar gönderebilir, sağda Töre-Sosa, solda ise Kerim-Motta rakibi zor durumlara düşürebilirler.
Bunları ben demiştim demek için yazmıyorum. Bunlar, benim teknik direktörümüzden beklentilerim. Biraz da heyecanımın dışa vurumu. Büyük takım hocaları zaman zaman risk alır, yaratıcılıklarını ortaya koyar ve şans da yanlarındaysa kazanırlar. Beşiktaş'ımız takımıyla, hocasıyla, yönetimiyle ve cefakar taraftarıyla çok uzun ve yorucu bir yıl geçiriyor. Bunca cefanın sonu başarı olmalı. Bunca emek ve alınteri şampiyonlukla taçlanmalı. İnşallah emeklerimiz karşılıksız kalmaz ve sonuna kadar hakettiğimiz şampiyonluğu bu sene kazanırız. Ve bu şampiyonluk gelirse değil Beşiktaş, değil Türk futbolu, dünya futbol tarihine altın harflerle yazılır. Çünkü bu takım iki senedir stadı olmaksızın, kıt imkanlarla ve türlü hakem hataları ve kasıtlarına rağmen geldi buralara. Bu saatten sonra artık ne zor var Beşiktaş için, ne de imkansız.
Tam yerinde
Bir gün değil, her gün istersen olur.
Tayfun Topaloğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder